HONEYBEEKEEPINGMAGAZINE

Happy WORLD BEE DAY!

David Dinic

Savremeni, gradski, urbani covek se retko susrece sa pcelom. Mozda na nekom izletu ili ako na terasi slucajno ima neki medonosni cvet. Prema njoj gaji ambivalentan odnos. Zna da pcela proizvodi onu tako slatku i privlacnu gustu masu koja se lepo slaze sa palacinkama, ali neko bolno secanje iz detinjstva mu ne dozvoljava da se opusti u njenom prisustvu. Zna da postoje ljudi koji gaje ove insekte radi zarade. Po neko ima i prijatelja, hobi-pcelara koji neprestano prica o pcelama. Nesto od toga mu bude i interesantno, ali uglavnom ne shvata zbog cega je njegov prijatelj toliko opsednut svime time. Zaokupljen sopstvenim obavezama, nije svestan koliko zavisi od tog malog, zujeceg stvora . . . Mnogi bivsi, sadasnji i buduci pcelari posmatraju pcelu kroz med, polen, propolis i vosak ne razumevajuci sustinu onoga cime se bave. Gledaju pcele ne videci dalje od sopstvenih kosnica.

Proizvodi od pcela su jedno sto razumeju, a pun novcanik merilo uspeha. Medjutim, hvala im i na tome! Iako nesvesno, oni u svojim rukama drze subinu covecanstva!
Ih, reci ce neko, kako velike i krupne reci stavih na pleca tako malog insekta. Upotrebio bih i druge, da ih ima, a da podjednako opisuju ulogu pcela na ovoj nasoj plavoj rotirajucoj kugli!
Navikli smo da slike kataklizme i kraja sveta budu povezane sa atomskim bombama, udarom meteora, dolaskom vanzemaljaca, a taj kraj, na jedan malo drugaciji nacin, moze doci ako nestane pcela! Ne verujete?! Hajde da zamislimo . . .

Na svetu postoji oko 20000 vrsta pcela od kojih je samo nekoliko interesantno coveku jer lageruje med, ali se sve one uglavnom hrane nektarom i poleno, posecuju cvet po cvet i tako raznose polen i oprasuju biljke koje donose plodove, a koje mi koristimo u ishrani. Zamislimo da taj posao nema ko da uradi? Zamislite da nema voca, povrca, biljke ne proizvode semenke, ne obnavljaju se, drvece polako odumire jer nema plodova kojima se razmnozava, zivotinje nemaju gde da zive, zemljiste nema sta da drzi, sunce przi ono malo preostale trave jer nema hladovine i nasa planeta se pretvara u nepreglednu golu zemlju, a covecanstvo za par godina izumire od gladi . . . Mislite da nije realno?! Zastanite i razmislite !Evo, ne moramo ici tako daleko.

Pcele su najzasluznije za biodiverzitet na nasoj planeti. Prostije receno, zasluzne su za -sarenilo- i raznolikost prirode jer podjednako oprasuju sve biljke i tako im daju priliku da se razmnozavaju i bore za svoje mesto pod suncem. U zavisnosti od drugih uslova, negde ih ima vise, negde manje, ali tu su, preplicu se medjusobno, pa tako imamo livade prepune razlicitih trava. Kada ne bi bilo pcela, pojedine biljke, kojima uslovi najvise odgovaraju, a dobro se vegetativno razmnozavaju, preplavile bi ogromna prostranstva potiskujuci sve ostale vrste koje se razmnozavaju semenom, jer za seme je potreban cvet i pcela da ga oprasi. Priroda bi izgledala potpuno drugacije, monotono prekrivena jednolicnim biljkama. Naravno da bi ovo ugrozilo i zivotinjski svet i ona prica spocetka pocinje da se ponavlja u mozda malo blazem i sporijem obliku.
Svest i znacaju pcela nije dovoljno razvijena ni na jednom delu nase planete, te su tako ljudi odlucili da 20. maj proglase svetskim danom pcela i bore se za njihovu zastitu. Medjutim, dan kao dan, bude i prodje, a one zasluzuju mnogo vise od toga, pa Vas zato molim, da kada sledeci put ugledate pcelu i njen beskonacni rad za koji ne trazi nikakvu nadoknadu, razmislite koliko je krhka ravnoteza na cijem vrhu mislimo da se nalazimo kao vrsta, dok, u sustini, zavisimo od jedne male i nezne bube! Zato cuvajmo pcele!

Verica Milojkovic- IN MEMORIAM 2020 

Pčele je izuzetno važan akter u prirodi. a gotovo nikada ne dobijaju zasluge koje im pripadaju. Od 100 vrsta useva koje nas snabdevaju sa 90% naše hrane, 70% njih oprašuju pčele. Jednostavno je – pčele su glavni pokretači reprodukcije biljaka.Populacija pčela je u naročitom opadanju tokom poslednjih godina. Uginuće pčela najviše šteti nama samima. Naš opstanak zavisi od zdravlja naše planete i vrsta koje na njoj žive, Ako se ne suočimo sa ovom činjenicom, nastavićemo da doprinosimo sopstvenoj propasti. Kao što vidimo, opstanak planete je pod znakom pitanja. Zato čovek treba da preuzme drastične mere kako bi se pčele sačuvale. Kako bi se podigla svest o značaju pčela i upozorilo na smanjenje njihovog broja u svietu, Ujedinjene nacije (UN) proglasile su 20. maj “Svetskim danom pčela”.

Ovu rezoluciju je predložila Slovenija, a podržale sve članice EU i mnoge druge zemlje sveta. Datum za obežavanje svetskog dana pčela izabran je kao dan rođenja Antona Janša, pionira modernog pčelarstva.
Svake godine na ovaj dan globalna javnost će svoju pažnju usmjeriti na važnost očuvanja pčela i svih drugih oprašivača, a ljudi će se podsetiti na značaj pčela u osiguravanju potreba čovečanstva.
Mesec maj je za pčele najvažniji mesec u godini, jer tada se vide rezultati rada, Tada su pčele najvrednije i najproduktivnije. Nije slučajno da baš taj jedini dan bude u maju. Iz ugla pčele, sve se svodi na red, rad i disciplinu, maksimalnu predanost i bezrezervnu žrtvu. Od pčela mnogo možemo naučiti, ne dozvolimo da nestanu.

Dr Verica Milojković
Specijalista Opšte Medicine / Licencirani Apiterapeut
Predsednik Srpskog Apiterapeutskog Društva
Predsednik komisije za Apiterapiju SPOS-a
Predsednik komisije za edukaciju iz Apiterapije “INTERNATIONAL FEDERATION of APITHERAPY” (IFA)
W www.apiterapija.rs
Blog http://drvericamilojkovic-apiterapija.blogspot.com/
FB https://www.facebook.com/ApiterapijaSrbijaDrVericaMilojkovic

Sulejman Alijagic

20. maj Svjetski dan pčela
Čebelarska Zveza Slovenije (ČZS) na čelu sa g. Boštjanom Nočom i Peterom Kozmusom uz podršku parlamenta Slovenije, samog predsjednika Boruta Pahora i ministra Dejana Židana uspjeli su da alarmiraju Svjetsku javnost o značaju i važnosti pčela, ne samo kao proizvođača pčelinjih proizvoda, nego i kao oprašivača pa tako zahvaljujući njima Skupština UN – a u New Yorku prihvatila i jednoglasno izglasala rezoluciju o obilježavanju 20. maja kao Svjetskog dana pčela.
Sam datum za obilježavanje Svjetskog dana pčela izabran je kao datum rođenja Antona Janše jednog od najznačajnijih ljudi u modernom razvoju pčelarstva, koji i potiče iz Slovenije, a ujedno je i maj mjesec jedan od najvažnijih mjeseci za pčelarstvo.
„Pčele i drugi oprašivači konačno imaju mjesto koje zaslužuju, s obzirom na njihov značaj za svijet i čovječanstvo. Proglašavanje Svjetskog dana pčela dokaz je da postoji volja da se poduzme akcija“, rekao je zamjenik slovenskog premijera Dejan Židan, a prenosi Euractiv.
Svi znamo važnost i značaj pčela kao proizvođača pčelinjih proizvoda, ali je mnogo veći značaj pčela kao oprašivača. Na žalost zadnjih godina svjedoci smo sve veće upotrebe raznih pesticida u modernoj poljoprivredi i upotrebi neonikotinoida pri prskanju sjemena prije samog sijanja što u konačnici nanosi ogromne gubitke broja pčelnjih društava.
Upravo ovaj i svaki 20. maj obilježavanjem kao Svjestkog dana pčela barem djelimično će probuditi svijest onih koji odučuju i mogu spriječiti i smanjiti upotrebu pesticida a pronalaziti druga neškodljiva sredstva i uvoditi pčelinje zajednice u plantaže i druge poljoprivredene kulture gdje god je to moguće kao prirodne oprašivače i na taj način svi dobijamo zdravu hranu a pčelinje zajednice opstaju.

Poznato je da svaka treća kašika ili preko 70% hrane direktno ili indirektno koju konzmiramo ovisi od insekata i posebno pčela kao oprašivača. Zbog toga ovaj dan nebi trebao biti samo protokolarni već uistinu da nam probudi svijest i da svi na svoj način od dječijih vrtića, osnovnih, srednjih škola pa sve do fakulteta uvodimo redovne edukacije o značaju pčela kao oprašivača, konzumirajući pčelinje proizvode i na taj način svih u lancu od najmlađih do najstarijih i obrazovnih institucija stvaramo jaku svijest o značaju pčela kao oprašivača.
Pčele su najbolji indikatori bioraznolikosti i do nas je hoćemo li svi u svojim mogućnostima učiniti barem jedan korak da radimo na zaštiti i očuvanju pčelinjih zajednica.
Također zahvaljujući ČZS na čelu sa Boštjanom Nočom, Peterom Kozmusom i Karolinom Vrtačnik 2017. godine odštampana je knjiga pod nazivom „Bez pčela nema života“ u čijem pisanju su učestvovali 66 autora značajnih u pčelarstvu iz 32 zemlje cijelog Svijeta, a u Tuzli u septembru je urađena prva i jedina promocija ove knjige u BiH pred njeno pokazivanje javnosti na Apimondiji u Istambulu iste godine gdje je knjiga dobila veliko priznaje zahvaljujući baš tome što svi tekstovi upućuju na jednu i jednu istinu da zaista ako dođe nedaj bože do „nestanka“ pčela čovječanstvo će se suočiti sa velikim problemima oko ishrane, pa stoga knjiga i i nosi naziv „Bez pčela nema života.“ U ovoj knjizi i meni kao jedinom predstavniku BiH pripala je čast da napišem jedan članak i tako dam svoj mali doprinos u očuvanju pčela i davanju značaja i važnosti pčelinjih zajednica.
Alijagić Sulejman,
Velika Kladuša, BiH

Danas je „Svetski dan pcela“

Rasim Poric

Povodom 20-og Maja svjetskog dana pcela,prvo se zelim zahvalit svim zasluznim da se izborimo za taj dan.Istina to je i najmanje sto mozemo ucinit za tako plemenito bice.Opce je ne zamisliv zivot na zemlji bez pcela kao glavnog oprasivaca i najveceg krilatog farmaceuta.Moramo bit svjesni iako tako vazana karika u lancu zivota dovedena je do ugrozene vrste.Nazalost ljudski faktor je glavni krivac i pokretac svih kataklizmi koje nas obuhvacaju.Klimatske promjene i upotreba pesticida uz jos mnoga zagađenja direktno pogađaju populaciju pcela.pcela kao insekt ima slozen organizam i kao jedinka je veoma ranjiva,zato i funkcionise kao zajednica.Ta zajednica da bi opstala ne smije bit ni jedan dio njen doveden u pitanje.Mora se priznat nazalost to se u praksi gotovo svakodnevno desava.Dio indirektno a dio od strane samog pcelara koji je moramo priznat i naj odgovorniji u tom dijelu.

Trebamo si postavit pitanje zasto smo dozvolili da na pcela bude potrosno sredstvo?A svjestni smo njenog znacaja po Ljudsku populaciju.Nemozemo krivit druge a i samo svojim primjerom ne pokazujemo nista u korist pcele.Moramo nastojat pcelu stavit u prvi plan jer je to uistinu tako.Ovdje sam se zelio kratko osvrnut na znacaj pcela a svakako licnim djelovanjem i radom ucinit sve da nam svijst proradi.A kad to bude onda ce dalje bit lakse.Jednostavno je to ako znamo da
„BEZ PCELA NEMA ZIVOTA“

Hamid Zlatic

Da sam pčela ovo bih poručio ljudima!!!

O čoveče, ne budi nadmen.

O čovječe, ja sam tu zbog tebe,za tvoje dobro,i dobrobit čovječansta.

O čovječe, ja sam tu da od mene učiš.

O čovječe,budi marljiv,čuvaj svoju zajednicu, i ne napuštaj svoje potomstvo do zadnjeg atoma snage.

O čovječe,čuvaj toplinu svoga gnijezda i doma.

O čovječe,čuvaj svoj dom.

O čovječe, od mene možeš da naučiš mnogo.

O čovječe,rad,red, i disciplina moje su vrline.

O čovječe, zapamti,ne napadaj druge ako nisi napadnut.

O čovječe, radi tako da i drugi imaju korist od tebe.

O čovječe,ne hrani me sa onim što ti nebi jeo.

O čovječe,trujući prirodu ti truješ i mene a i samog sebe.

O čovječe,ne izrabljuj me.

O čovječe,ljudska grabež( pljačka) je najgora grabež.

O čovječe, ne kuni se u ljubav koju gajiš prema meni,čovjek mi je neprijatelj otvoreni.

O čovječe,zbog tebe sam ja u košnici.

O čovječe,vrijeme će pokazati kako malo znaš o meni.

O čovječe,misli više o meni,sačuvaj me radi sebe.

O čovječe,budi kao pčela a ne kao muha.

Tekst napisao Hamid Zlatić.

c

D.Radanovic

Od praiskona je covek ziveo u harmoniji i saglasju s okolinom i prirodom i nikada opstanak civilizacije,ljudi,flore i faune NIJE bio doveden u pitanje kao u zadnjih stotinak godina.Strasne epidemije,ratovi i sve posasti koje su pratile ljude kroz postojanje ove nase vrste samo su ruzna poglavlja i prolazne epizode u odnosu na nase vreme! Potrosacka kultura koja nam se stalno servira i agresivno namece tera celokupno covecanstvo u trku za novcem i materijalnim dobrima koja su cesto bespotrebna i cesto cak i suvisna.

Masovni mediji,multinacionalne kompanije i sav taj veliki kapital „dobronamerno“ savetuje,pazi i misli na nas a nase je samo da obezbedimo novac i sve nam je na dohvat ruke.U zelji za novim „vrednostima“ i proizvodima koji olaksavaju,ulepsavaju i cine zivot boljim covecanstvo izgara u neoliberalnom transu i potrosackoj groznici koja tera i podstice proizvodnju novih vrednosti i materijalnih dobara bez ikakve moralne odgovornosti,etike i brige za dusevno,kulturolosko i telesno zdravlje konzumenata tih istih proizvoda!

Ocevi jedose kiselo grozdje a sinovima i precima trnuse zubi!!!Ova starozavetna izreka zaista moze da bude moto ovih nasih vremena,jer pitanje je kakav cemo svet zaista i ostaviti nasoj deci i pokoljenjima koja dolaze!???Covek je deo prirode i mora da se povinuje i zivi u skladu sa prirodnim zakonima(u ovome se slazu i nauka i religija i to NIJE tema danasnjeg clanka) ako hoce da ostavi u zavestanje buducim generacijama ono sto su nama ostavile u nasledje prethodne generacije a to NIJE bas ni malo!Plavetnilo neba,osvezavajuca svezina vazduha,pitkost vode,zelenilo i pregrst boja biljaka koje proizvode vazduh i nas hrane,zivotinje,nezagadjeno tlo,sve to se uzima zdravo za gotovo a nazalost NIJE tako.

Nekada su dodole igrale svoje zivopisne igre a svestenici svetskih religija se molili bogu za kisu,plodnu i rodnu godinu a danas svi gledaju u Monsanto i slicne njima i u svojoj beskrupoloznoj pohoti za novcem ili nazalost beznadju (jer im je to nametnuto) gube duse i unistavaju nadu za boljom sutrasnjicom! Hoce li nasi preci da bi videli cvet ,leptira i pcelu koji slecu na na taj isti prekrasni cvetic morati ici u nacionalne parkove ili mozda ih ceka nesto jos gore te ce to moci da vide samo na fotografijama i filmovima iz ovih nasih vremena.

Mi pcelari znamo znacaj pcela za svet kakav poznajemo i da bez njih nema ko da oprasi biljke a onda sve staje i civilizacija nestaje ali nisam siguran da mi po tom pitanju cinimo dovoljno.U celokupnom postojanju,zivotu coveka,svemiru ,tojest prirodi coveku su data najveca prava ali to znaci i najvece obaveze…A mi pcelari najvise polazemo prava na pcele ,znaci imamo i najvece obaveze prema njoj!Medno i svako dobro.